Horend luister ik niet
Verdwaal ik in mijn
Tijden van weleer
Me steeds weer afvragend
Waar ik af ging
Waar ik weer op kwam
Om nooit meer weg te gaan
...
![]() |
Foto Helma Ketelaar |
In vrede is
wreedheid
staan rode schoenen
op de Dam
is de opvang vol
worden signalen
niet begrepen
is de structuur
niet veilig
veilig genoeg
is vrouwzijn
nog steeds
een risico
dat zou toch
niet
moeten
kunnen
...
als wreedheid
regeert
oerkrachten
nog
meer
de boventoon
voeren
is veiligheid
op deze aarde
nog verder
...
dat zou toch
niet
moeten
kunnen
...
Als dat al geen reden
voor VREDE is ...!
![]() |
Foto Helma Ketelaar |
Tijd ...
heb ik ingezet
om verder te gaan
Verder gaan ...
praktisch en feitelijk
de boel weer op de rit
Tijd ...
kent vele waarden
diverse vormen
Verder gaan
nu in ontdekkingstijd
dromen en vooruitzien
Tijd ...
is echte luxe
om te koesteren
In vrijheid
open kunnen zien
en voelen ... gebruik het ...
![]() |
Foto Helma Ketelaar |
We deelden niet meer alle rituelen
Waar je me wel groot mee bracht
Hoewel jezelf
Daar ook met een "8 mei" blik naar keek
Dat vond ik wel lastig
Daardoor waren er
De avond ervoor en op de dag zelf
Rituelen die ik ken, kende maar ...
Daar heb ik ook niets gezegd
Voelde dat niet op zijn plaats
Heb wel intens kennisgemaakt met
"In paradisum"
Wat Ma per se wilde horen
Als je de kerk uitgedragen werd
Ik hoorde en beleefde dat toen
Me heel rakend voor het eerst
Heb het daarna zelf
Vele malen gezongen
Tijdens diverse rouwdiensten
Dat hielp verwerken
Tegenwoordig raakt het me zo
Dat als ik in een familierouwdienst zit
Ik alleen maar volschiet
En geen mooie noot kan meezingen
"In paradisum" is het eerste nieuwe
Nieuwe ritueel dat je me meegaf
Je crematie was in Lelystad
Dat was een hele rit vanaf Weesp
Voor mij een hele rijke rit
Een rit met in 1988
Vele lege weilanden
Ruimte, veel ruimte
Die ruimte had ik nodig
Om daar mijn afscheidsbrief aan jou
Voor die hele grote groep
Familie en bekenden uit te spreken
Die rit naar Lelystad voel ik gewoon nog
Heb ik zo helend ervaren
Waardoor ik mijn woorden kon zeggen
Je dichtbij kon voelen
Nog altijd rij ik die rit
Graag naar je toe
Het is er wat minder leeg
Die ruimte voel ik nog steeds ...
![]() |
Foto Helma Ketelaar |
Gisteren was je in Amsterdam
Zo echt
Zo maar
Zo heel dichtbij
Misschien weet je of voel je het
Je hebt een pracht achterkleinzoon
Die net als jij graag praat en lacht
Het "praten" is nog wel "gebrabbel"
Hij kijkt met interesse rond
Gek op bomen en natuur
We denken dat we hem zien denken
Merken zijn aandacht voor licht, geluid en muziek
Net als jij is hij open naar mensen
En ontmoet hij ze graag
De wereld leert hij rustig kennen
Onder de boom en op het gras vandaag
Deze warme zomeravond was ik met je kleinzoon
Op zijn balkon in gesprek
Waar parkieten en zwaluwen vlogen
Terwijl wij terugblikten, ook naar jou ...
Je achterkleinzoon heeft prachtige ouders
En een wereld vol liefde om hem heen
We gaan hem zeker over je vertellen
Je liefde, gedachten en warmte doorgeven
Je kleinzoon kijkt er naar uit
Om net zoals hij als kleintje met jou
Hand in hand naar de molen liep
Zich zo warm en welkom voelend
Straks met zijn eigen zoon, jouw achterkleinzoon
Hand en hand
Verder de wereld te verkennen
Ook dan ben jij weer dichtbij ...
Gisteren was je in Amsterdam
Zo echt
Zo maar
Zo heel dichtbij
![]() |
Foto Helma Ketelaar |
Misschien
Een beetje overmoedig
Positief en met lef
Dromend
Mijn derde levensdeel
Vrije blik op wat kan
Zie ik
Een nieuwe mooie weg
Met verten en verbaas
Stilte
Wijst wensen de route
Ik open en ontvang
![]() |
Foto Helma Ketelaar |
De kracht van doorgaan
Van opnieuw
Opnieuw verrassend
Onverwacht verrassend
Weer er zijn
Weer groeien
Krachtig
Prachtig
Wat we
Doorgeven
Koesteren
Voeden
Opmerken
Toespreken
Delen
...
Gaat van ons
Gisteren
Van ons
Vandaag
Verder in ons
Morgen
Met de kracht
En de pracht
Die het
Deden
... Ontstaan ...
![]() |
Foto Helma Ketelaar |
De wereld toont me
Dat ik volgens de wereld
Een andere levensfase
In een andere levensfase
Ben gegaan
Is dat ook zo?
Vroeg ik me af
Vraag ik me af
Feiten wijzen erop
Met die feiten leef ik
Beleef ik
Maak ik mijn ...
Mijn eigen weg
Is dat ook zo?
Vraag ik me af
Vroeg ik me af
Ja!
Door mijn weg
Mijn gelopen weg
Sta ik op een kansrijk kruispunt
Mijn eigen cafetaria model
Met vele eigen levenskeuzes
De tijd is er
Mijn tijd is er
Om te voelen en te bedenken
Welke afslagen ik zie
Én ...wat me genietend gaat passen ...
![]() |
Foto: Helma Ketelaar |
Ieder mens heeft zo zijn ankers in het leven. Mijn grootste ankers waren en zijn mijn vader en mijn oma. Ik ben haar 4de kleinkind en 1ste kleindochter, er volgden nog 25 kleinkinderen na mij. Zij heeft zelf, 15 kinderen binnen 19 jaar gebaard.
Én ieder kleinkind heeft eigen warme herinneringen aan haar. Hoe knap is dat!
Een tante van me, die "De dag is langer dan vandaag" al in haar bezit heeft, zei me van de week over mijn bundel: "Niet alles rijmt ... ".
Klopt, rijmen is niet altijd mijn stijl.
Haar opmerking deed me met genoegen terugdenken aan de poezie albums van weleer.
Die poezie albums zijn zeer waardevol voor me.
Ik heb nog de oude van mijn moeder, waarin een liefdesverklaring te lezen staat. Jaren later had ik een eerste vakantievriendje ... zoon van die man die door het oorlogsgeweld in Rotterdam bij mijn overgrootmoeder bij kwam en daardoor veel in het gezin van mijn oma was. En mijn moeder leuk vond 😉. (Zij hem minder)
Zelf heb ik in het verleden 1,5 poezie album gevuld gekregen en ik heb ze nog steeds bewaard. Ja, ook in mijn eerste poezie bundel staat een soort huwelijksverzoek; was in de 5de klas.
Mijn tweede poezie album opende tot mijn grote genoegen mijn oma, ze had toen iets meer tijd, met dit door haar voor mij gekozen en geschreven gedicht:
![]() | |||
Foto en album Helma Ketelaar |
Woorden die haar pasten en mij passen. Woorden die ik ook bij haar afscheid in mijn speech heb herhaald. Woorden die ik nu ook geraakt deel.
🍀🌹🍀Wat kunnen je passende woorden je goed doen🍀🌹🍀
Niet voor de komende Koningsdag
Niet zomaar oranje
Wel, Pa
Om je ook nu dichtbij te voelen
Bij mijn stappen
Bij mijn leven
Ja, ook bij mijn tweede boek
Voorjaar 2020
Kleurde mijn kamer oranje
Mijn tweede master behaald
De eerste kon ik je in 1988
Nog net vertellen
Vieren deed ik zonder je
Ook toen in De Jonge Haan, nu De Eendracht
Rijk was het gevoel
Toen ik deze bloemen zag
Je voelde gewoon naast me
Dus ik nam ze mee
Weet dat onze vele, vele gesprekken
Mijn woordvaardigheid deed groeien
Tot en met nu ... De dag is immers altijd langer dan vandaag🙏💓
![]() |
Foto Helma Ketelaar |
Op 19 april 2025 om 14 uur
laat ik je graag kennismaken met mijn nieuwe bundel
De dag is langer dan vandaag
Dat doe ik op een feestelijke manier.
Inloop vanaf 13.30
De Eendracht Hilversum, 's Gravelandseweg 62, Hilversum
Niet alleen met een hapje en een drankje, ook met een kort programma, dat ik hier met je deel.
Tot mijn grote genoegen dragen Henk Stoeten en Marjolein Fokkema aan mijn boekpresentatie bij.
Opgegroeid in een muzikale familie zong hij ook als
jongenssopraan in de kerk. Muziek ligt in zijn hart. Zijn oeuvre bestaat grotendeels uit vocale
(koor)composities.
Voor het gedicht "Morgen gaat zijn" uit de
bundel De dag is langer dan vandaag, componeerde hij in 2022 uit eigen
initiatief een vierstemmig koorwerk.
Ook schreef hij het Voorwoord voor de bundel De dag is langer dan
vandaag.
Marjolein is geboren in West Brabant, maar het
carnaval vieren en de zachte g kreeg ze nooit goed onder de knie. Nu speelt ze liedjes over de
liefde, de aankomende robotapocalypse en andere dingen die verkeerd lopen.
Zij schrijft onder andere liedjes voor Andermans Veren (NPO Radio 5) én
Marjolein stond in de halve finale van
het Amsterdams Kleinkunst Festival.
Neem je mee op mijn weg naar deze bundel "De dag
is langer dan vandaag".
Gegroepeerd in "Vandaag" (12 gedichten), "Gisteren" (11
gedichten) en "Morgen" (11 gedichten) komt mijn bundel met poëtische
vertalingen van dit motto.
Ik ben ondernemer en studeer daarnaast psychologie. Vanuit een blijvende
nieuwsgierigheid leef ik een actief,
divers leven, die weerklinkt in mijn poëzie.