Vrachtwageninspiratie?

Terwijl ik vandaag in gesprek was, realiseerde ik me opeens, wat voor een mooie beweging er in het leven van mijn jong is.

In het begin van zijn leven, vanaf een paar maanden tot circa zijn 2,5de jaar woonde ons jong, met ons, in een straat waar alleen gewandeld mocht worden. Dat lijkt en is fijn en veilig.

Zo jong als hij toen was, had hij wel goed door op welke dag de vuilniswagen langskwam. Dat was indertijd een van de dagen dat ik overdag voor hem zorgde. "De "soneman"!", riep hij dan. Dan moesten we naar boven, want vanaf de eerste verdieping kon hij de "soneman" én die grote wagen zien. Natuurlijk genoot ik dan mee. Hij straalde, wees naar buiten en riep steeds weer: "De "soneman"!"

Na het wandelgebied verhuisden we naar een gezellige winkelstraat, waar zijn vader een winkel begon. Dat was anders wonen. Een snackbar als buurman! Dat was heel handig vond ons jong. Behalve de snackbar waren er overal vrachtauto's, was er dynamiek en veel drukte.

De eerste weken heeft ons jong uren vanuit de etalage, de winkel was er nog niet, naar de straat gekeken. Waar zoveel te zien was en waar ook zoveel (vracht)auto's waren.

Boodschappen doen werd een belevenis. Overal was er wat te kijken en aan te wijzen. Er ging een wereld voor ons jong open.

Recent heeft datzelfde jong, nu midden 30, voor zijn geluids- en lichtwerk een vrachtwagenrijbewijs gehaald. Dat vind ik als moeder prachtig. Voor zijn werk rijdt hij al jaren flinke bussen, maar nu is er het echte werk. De vrachtauto. De eerste ritten gingen de afgelopen weken in heftige regenbuien mét windstoten. Tegelijk kon ik me voorstellen hoe fascinerend, die ritten voor hem zijn geweest.

Mooi hoe het kan lopen .... onder de indruk van de "soneman" nu zelf achter het stuur van zo'n echte vrachtauto.
Mooi om als moeder dit soort zaken te aanschouwen.

Kerstherinneringen

Foto: Arie Ketelaar

Familietradities  spelen een grote rol in hoe we ieder jaar weer op onze eigen manier onze eigen kerst vieren.

Doordat ik recent met mijn broer en zus door de stapels foto's van mijn moeder ben gegaan, leeft de herinnering van "onze" gezinsviering van kerst weer meer voor me.

Foto: Gini Ketelaar

Een tijdje geleden kon ik op deze viering soms wat lastiger terugkijken door de rol die het Rooms Katholieke geloof thuis bij het kerstfeest speelde. Inmiddels kan ik de herinnering aan "ons" kerstfeest thuis met een glimlach genieten.

Mijn ouders wisten er thuis, naast de kerk en het altijd grote feest bij mijn opa en oma van moeders kant (vanaf mijn 8ste alleen oma), een sfeervol feest van te maken.

Foto: Gini Ketelaar

Natuurlijk waren we op ons kerstbest gekleed en werd er gezongen én gebeden. 
's Avonds gingen we schoon gewassen in een verse flanellen pyjama op de knietjes voor de kerststal.
Omstebeurt mochten we dan de kaarsjes bij het door mijn vader gemaakte kerststalletje uitblazen.

Foto: Gini Ketelaar

Dit feest ging door tot en met Driekoningen. Die drie koningen legden ook vanaf de kerst tot 6 januari een hele reis door onze woonkamer naar het kerststalletje af.

Op Driekoningen was er een pudding met één boon. Wie die boon had, was de koning. Én die koning werd gekroond. Op de avond van Driekoningen was de koning de baas.

Nog altijd plaats ik met liefde de door mijn vader gemaakte kerststal in mijn woonkamer. 
Over een boom loop ik dit jaar nog te peinzen. Daar leg ik maandag een ei over. 

Foto: Helma Ketelaar

Die kerststal van mijn vader mét de beeldjes van mijn moeder zal dit jaar weer stralen in mijn woonkamer. 
Én de koningen reizen er weer, net als "thuis", van de kerst tot en met 6 januari naar de kerststal.

Van sommige tradities kom en wil ik nu eenmaal niet af :-)

Ik wens een ieder passende, verwarmende kerstdagen

én  

Vrede op aarde

Tijdens Allerzielen....., wat een timing

Foto Gijs Oomkes

10 jaar terug

wat was je blij

om via de Loodijk

over de Vechtbrug

naar Weesp

naar je vriendin

te gaan.

Vol verrukking

keek je naar het water

dat vanaf je jeugd

je zo bekend was

waarop je de doerak

nog bijna vol verbazing

het riet instuurde.

Wat straalde je

op de verjaardag

bij je vrienden

na zo'n wonderlijke tijd

en je zo onverwachte,

door hoe het met je was,

verhuizing uit Weesp.

Je werd

zo hartelijk ontvangen

alsof je gewoon

er wekelijks nog

op de koffie

was geweest

gezellig en warm.

Foto Helma Ketelaar

De dag erna

was je om half 5

best moe

logisch, dacht ik

we spraken je

die middag/avond

nog alle drie.

De verzorging

je uitzicht

je nieuwe meubels

je nieuwe vriendinnen

je was er thuis

gaf je 's avonds aan

in de Egelantier.

Toen kwam

waarvan we wisten

dat het kon komen

in de vorm

die als het dan moest

jouw voorkeur had .....

het was raak.

Jij hebt er weinig

weet van gehad

vertelden ze me

je was rustig

de tv ging niet uit

tot toen ....

jij ging....

Foto Helma Ketelaar

10 jaar terug

in de nacht

van Allerzielen

ongelooflijk

raak getimed

rust zacht lieverd

en van harte bedankt ....

Foto Arie Ketelaar

Verwarren, gedachten, voelen, verwarren, weten

Foto Helma Ketelaar

Vandaag ben ik verward
Ik start vandaag mijn vandaag
Fit én met kolkende gedachten

Gisteren voelde ik wat ik moest doen
Mijn gisteren leerde mij recent
De waarde van mijn gevoel

 

Foto Helma Ketelaar

Vandaag verwart mijn gevoel mijn vandaag
Ik start vandaag in vertrouwen
Dat ik op een vandaag weet....

Niet voor vandaag

Foto Helma Ketelaar

Een verleidelijk pad 

op weg

naar morgen.

Foto Helma Ketelaar

Gisteren

plompverloren

omgelegd.

Foto Helma Ketelaar

Het pad

bleek

niet voor vandaag.

 

En toch .... stralend vandaag ....

Vandaag had ik gisterenochtend
Had ik eigenlijk gisteren niet meer verwacht
Ik vond tot gisteren, dat ik moest denken
Dat deze vandaag en dat mooie, mij uitdagende gisteren
Er niet meer voor mij waren

Maar mijn gevoel .....

Mijn gevoel bleek toch
Mijn gevoel bleek toch weer
Mijn waardevolle kompas
Ik durfde er niet
Ik durfde er dit keer niet meer ...
Maar mijn gevoel ......

 

Mijn gevoel had weer
Mijn gevoel had weer gelijk
Sinds gisterenochtend
Onverwachts en zooooo welkom
Kwam in dit najaar mijn zon weer terug

Foto Helma Ketelaar

Want mijn gevoel ......

Mijn gevoel is
Mijn gevoel blijft mijn kompas
Hoe de wereld ook draait
Hoe mijn leven ook loopt
Die straling van gisteren is
Voor alle vandaag en alle morgen ......

********************************

De kracht van donker en weer licht worden

Poëzie en beelden kunnen herinneringen verbinden en in elkaars daglicht plaatsen.
In dit weekeind vol Poëzie en herfst zie ik verbanden, die me aan het denken zetten en inzicht geven. En hoe ik belevenissen op vele manieren en van vele kanten kan bekijken, beleven en herbeleven en steeds weer anders kan plaatsen.

Heel jong al hield ik van de schemertijd. Het moment van de dag, waarop kleuren lijken te verdwijnen en lijken over te glijden in zwart - wit. Dat is me altijd een dierbaar moment van de dag, dat ik bij voorkeur bewust beleef.
Zoals hier in Champallement op weg naar het vuurwerk op 14 juli 2019:

14-7-2019 Foto: Helma Ketelaar

Het vertrek van de kleuren is de opmaat naar de nacht, die zo vaak inzicht en helderheid geeft. 

Daar kan ik wel uren over denken en schrijven. Er zijn ook zovele verbanden te zien en te ervaren. Afhankelijk van het moment vanwaaruit je denkt. Ervaar je op dat moment de vrijheid om te denken? Jouw vrijheid. Soms is dat ook de vrijheid die je jezelf toestaat of misschien is het wel de vrijheid die voor jou op dat moment mogelijk is om te denken.

Soms weet ik eerst niet wàt ik beleef, welke helderheid ik kan ervaren/ervaar:

         Hét duidde

Foto: Helma Ketelaar

Blind

Merkte ik niet

Dat ik zag

Wat me duidde

Me duidde

Me deed voelen

Als ik lef had

En zag

Blind merkte ik niet

Dat ik het zag

Het was donker

Stil

 

Zo stil

Werd het in mij

Én donker

Want ik wist

Blind zag ik niet

In het stille donker

Dat ik het zag

Dat ik het wist

************************

En dan .... die nacht waarop het voorgevoel, dat ik niet kon duiden zo helder en tot onontkoombaar inzicht verwordt. De nacht waarop (on)gewenst alle puzzelstukjes in elkaar vallen:

Journaal – Sport – Journaal

Foto: Helma Ketelaar

Wakker, zooooooooo wakker

Getorpedeerd door een Gevoel

Dat ik een soort van had verwacht

Sport – Journaal – Sport

Hier is Het

NU, in deze N A C H T

Journaal – Sport – Journaal

Dat ik KAN denken

HIERBIJ kan Denken

Wat ik al niet bedacht heb!

Sport – Journaal –Sport

Niet wilde Denken

Nu wel moet Denken

Anders, is het te laat

Journaal – Sport – Journaal

Kijken, … ff kijken

Naar boven gelopen ……

IK DENK Alleen ……

Sport – Journaal –Sport

Breek IK dit op?

Óf, Word IK Gebroken?

Straks … is … HET ... Gebroken

Journaal – Sport – Journaal

Denkend in S T I L T E

NIET meer Voelend

Vormt het P L A N

Sport – Journaal –Sport

Licht

Plan

Gaan

Journaal – Sport – Journaal

************************

Niet lang daarna kwam een nacht, die ik niet wilde beleven. Niet wil herbeleven. 

Toch kwam die nacht me recent door mijn eigen gedicht in een heel ander daglicht te staan. Vanuit de ene pijn werd de andere pijn, maar welk leven is zonder pijn, helder. Die nacht draagt meer dan ik eerder dacht, of kon denken, de bevestiging van de duiding van het eerste gedicht. 

Dit verband zag ik pas deze nacht..... 

Dat is de waarde van blijven denken, ervaren en voelen:

Waardeloos machteloos

Eindeloos

Wachten

Parkeergarage

……… Want binnen ………

Telefoon

Pijn, zorg

GELUID …… Alleen

Vervanging

Foto: Helma Ketelaar

Angst

Alsmaar GELUID

INDRINGEND

Diep, DIEp, DIEP

Kán dit Geluid bestaan?

IS DIT wat er IS?

Wat er KOMT?

W A T   W O R D T  D I T?

STILTE… waar zoveel drukte was

IJZIGE STILTE

ALLEN impressed

Van GELUID, Gevoel

NIETS kunnen DOEN

Er ZIJN

NIETS kunnen DOEN

Er ZIJN

Elk jaar opnieuw

DIE AUGUSTUSNACHT

Overval

P I J N

G E L U I D

ZORG

Alleen

ZOOOOOOO ……. A L L E E N….

Toch Impressed

W E E R      VOORTG A A N

************************

Na de nacht kan er weer licht komen, zijn en schijnen. 

Gedachten, gevoelens en ervaringen worden door het licht, soms na jaren, verder verlicht, geordend. Zij worden soms in verkeerd, soms in bruikbaar leefbaar verband gebracht.

Zoals deze nacht mij deze, voor mij waardevolle, helderheid bood. 

Dít voor mij nu nieuwe, leefbare verband.

Foto: Helma Ketelaar

Vanuit vernieuwde, verrijkte gevoelens en inzicht van start deze dag.