Vandaag schreef ik iemand in een lastige situatie een goede wens voor het nieuwe jaar. Dat was weer best een klus. Ik wilde vertrouwen en perspectief meegeven. Tegelijk vond ik het wel een pittige uitdaging om het zoals ik het bedoel te verwoorden, na alles wat 2016 die bekende had gebracht. Er kwam inmiddels een "vind ik leuk"reactie op. Ik hoop oprecht, dat het me gelukt is om die wens passend en van harte over te brengen.
Zelf heb ik ook wel ervaren, dat een "standaard"wens soms én lastig uit te spreken én lastig te ontvangen is. Het lijkt en blijft "marketing" :-) Luister en kijk naar de ander en verdiep je in haar/hem. Dat geldt ook bij een nieuwjaarswens.
Vijf jaar terug had ik, dacht ik, een goed oud en nieuw gevierd met mijn partner waar ik 8,5 jaar mijn leven mee deelde. Op de middag van nieuwjaar bleek hij met een andere, actieve blik de wereld in te kijken dan ik op dat moment had vermoed. Hij wilde liever met een ander verder.
Nou ... daar sta je de eerste middag van het jaar! Eerst mijn zoon afgebeld voor zijn nieuwjaarsbezoek. Even zelf bijkomen vond ik wel prettig. Kon ik ook even bedenken, hoe ik op het werk en op al die andere plaatsen anderen een "Gelukkig nieuwjaar" ging wensen en ook... Hoe ik er zelf op kon reageren, als het me gewenst werd. Een ander kon immers ook niet weten, dat ik zo'n verrassende start van het jaar had meegemaakt.
Het heeft me wel nuchter in mijn jaarwisselingsbeleving gemaakt. Uiteindelijk wordt het iedere dag weer een nieuwe dag. Met nieuwe kansen en nieuwe inzichten.
Ik durf het nu bijna niet meer... Eindigen met een algemene nieuwjaarswens:-)
Daarom sluit ik deze blog af met een gedicht uit de bundel Moed, het museum van de poëzie. Met deze prachtige bundel heeft de sint mij onlangs heel blij gemaakt.
WAT JE NIET ZOU WILLEN
Wat je niet zou willen
is elke ochtend
als dezelfde ontwaken
maar wat je nog minder zou willen
is de avond te zien vallen
met de ogen van de ochtend
Mimoza Ahmeti (Albanië 1963)
is schrijfster en docent literatuur
