Lieve pa,
De afgelopen maanden – weken
en ik dacht dagen …
die dagen …
die dagen waren het niet.
In de abstractie van maanden
maanden – weken
stoeide ik met het bereiken
het bereiken van dat
dat wat jij net niet
net niet bereikte.
Had wel van anderen gehoord
nee … had geluisterd naar
wat zo’n doorleving met hen
met hen ooit deed
weet nu,
dat ik het niet …
niet echt gehoord
niet …
niet echt gevoeld had.
Vandaag voel ik,
dat ik …
nu ik het …
nu ik het al een paar weken ben
dat eigenlijk hét precieze
dat hét precieze moment
toch bijna ongemerkt
bijna ongemerkt in het dagelijkse …
mijn dagelijkse leven …
over …
over is gegaan.
Vandaag voel ik
voel ik hoe rijk
hoe rijk ik dit behalen
dit behalen van …
van die leeftijd
die leeftijd, die
die onverwachts
voor velen onverwachts
niet …,
nee nooit …
nooit de jouwe werd …
Hoe rijk ik …
hoe rijk ik ben …
rijk met een warme groep
warme groep dierbaren in …
in mijn leven
met wie ik mijn geworstel soms
soms heb kunnen delen
en recent heel mooi en warm
mooi en warm vierde
dat ik wél 66 werd …
Door mijn geworstel
mijn geworstel
met jouw vroege
jouw vroege …
vroege zo onverwachtse dood
…
leerde je mij nu
nu …
leerde je mij na jaren
na jaren
leerde je mij nu …
nu mij beter zien
hoe … rijk … mijn … leven … is
…
…
Dank je wel, pa …
…
…
 |
| Foto Helma Ketelaar van kaartcreatie Wijnanda Hoetmer |
%20....jpg)