Het is weer bijna kerst. Een feest, dat voor iedereen eigen herinneringen, betekenis, gedachten en verwachtingen heeft.
Ja, met een opa die organist dirigent was in de RK in Nederhorst én een gezin van 15 kinderen had, beleefde ik als oudste kleindochter in grote familie aantallen kerst mét muziek en feest bij opa en oma.
De kerk liet ik eerder los dan de muziek. Hoeveel jaren heb ik niet in de Schola van St. Jan in Laren met veel genoegen gezongen onder de bezielende leiding van Frans Dijkman. Dan kwamen we de tweede kerstdag in een zo donker mogelijke kerk, in het lang zwart gekleed met een brandend kaarsje de helemaal volle basiliek binnen. Sopranen, ik ook, voorop zingend: Once in Royal David's city ... Zo rakend, dat zelfs mijn schoonouders uit die tijd meegingen naar de kerk om de muziek en sfeer te genieten.
Geregeld zong ik nog wel ergens een kerstconcert mee.
Dit jaar hebben we op mijn huidige koor La Muse s'Amuse het laatste uur voor onze kerstvakantie samen kerstliedjes gezongen. Heerlijk! Volgend jaar zingen we geloof ik een kerstconcert. Nu repeteren we voor ons concert van 22 mei 2023.
Deze kerst geniet ik na een mooi, maar vol jaar wat van de rust die kerst ook brengt. Natuurlijk zing ik en speel ik kerst op de piano. Het zingen gaat gelukkig, sinds die aanrijding 2019, weer goed en ik groei er weer in merk ik. Dat is echt zo fijn!
Én ... ik ga eerste kerstdag mijn gitaar weer stemmen. Met mijn nek durfde ik dat nog niet eerder aan. Zingen gaat nu weer goed, nu kijken hoe het mijn gitaar gaat.
Gisteren heb ik nog bij Gijs, mijn jong, mijn gedichten ingelezen in zijn studio. Wat een rijkdom om samen creatief bezig te kunnen zijn. We waren goed gefocust en hebben heerlijk samengewerkt.
Dan gaan ook de gedachten terug naar onze kerstvieringen als gezin. Ook toen hij nog klein was, bracht ik de muziek over.
 | |
| Foto in het bezit van Helma Ketelaar |
De herdertjes waren in het begin duidelijk zijn favoriet en mineur muziek moest ik echt achterwege laten. Dat was niet voor hem.
Ook mijn jong bleek vanaf zijn geboorte een beloftevol kind en dat gun ik ieder kind.
Die herdertjes ga ik eerste kerstdag zeker weer spelen. Terwijl ik dit tik, realiseer ik me weer heel goed de ongelijkheid in Nederland en in de wereld. Laten we deze donkere dagen ook gebruiken om onze inzet voor elkaar te laten groeien.
Als ik mijn gitaar weer pak, doe ik dat met mijn kerstwens in gedachte:
ik wens de wereld toe, dat kinderen in kansrijke situaties geboren kunnen worden. Dat de kinderen hun talenten ongeremd enthousiast en geïnspireerd kunnen ontwikkelen.
Overal op de wereld.
We hebben nog een hele weg te gaan.
Het zou prachtig zijn als we met elkaar die wereldvrede, die daarvoor nodig is én de daarbij horende rijke natuur kunnen realiseren én blijven behouden.
🍀🐞Een waardevol kerstfeest gewenst🐞🍀
Geen opmerkingen:
Een reactie posten