15 jaar terug
…
Belandde door angst
angst voor persoonlijk “gewin”
het van schouder aan schouder staan
staan voor de zaak
waar we voor geacht werden te staan
in mijn rug een “collegiaal” mes
…
Het was de tijd
waarin witte oudere mannen
elkaar soms zo begrepen
dat ze schouder aan schouder staan
staan voor de zaak
als eerder en later … “even” vergaten
Het was de tijd
waarin jonkies niet altijd
altijd hun echte persoonlijke
persoonlijke kompas volgden
zagen, kenden, wilden kennen …
Na 35 jaar actieve politiek
waarin ik de “narigheid”
vanaf mijn 16de van dichtbij
dichtbij meemaakte:
“het overheersen van persoonlijk belang”
Voelde ik zelf
voelde en (h)erkende ik
zelf een politiek mes
politiek mes in mijn rug
…
vechten/overleven/stapje terug ?
…
Werd voor mij
mijn stapje terug
...
Ik wist waarom ik
ik daar zat … om
mijn maatschappelijke bijdrage
te leveren
Mijn zakelijke carrière
onderbroken …
voor even … of …
Mijn maatschappelijke hart
hart en levenshouding
gevolgd
…
Nu 15 jaar later
was de eerste weg
alleen
nog allener
zelfs best alleenst
…
Weet
…
Het leven kan ik leven
blijvend vanuit mijn hart
mijn hart …
en …
mijn eigen levenshouding
Daardoor loop en leef
loop en leef ik momenteel
op een prachtig
rijk
maatschappelijk
delend
levenspad
…
...
Toch
…
Dat “mes” had niet écht gehoeven
...
 |
| Foto Helma Ketelaar 'Bevlogenheid" van Ger van Tangeren Ontvangen via burgemeester Ernst Bakker |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten