Een meer dan tevreden, trotse moeder

Zojuist stond ik een kaartje te kopen voor de verjaardag van mijn zoon. 

Foto in bezit Helma Ketelaar

Zesendertig jaar terug legde ik de laatste hand aan vele breisels. Die, toen ik ze aan het breien was, zo heel klein leken, maar zo groot waren, toen je er was.

Je was iets aan de vroege kant, maar net als nu goed op lengte. Toch leken die zo met zorg gemaakte breisels van me zo ruim, zo groot.

Foto in bezit Helma Ketelaar

Dat groeien ging goed en tijdens mijn studie had ik mooi de tijd om jezelf te voeden. Dat voeden was eerst nog even best lastig om te leren, maar ik vond het prachtig om te doen.


Zonder stress van zwangerschapsverlof en allerlei zaken. Ik had "gewoon" een schooljaar studie met een groot literatuurexamen gepland en daardoor de tijd voor al het nieuwe.

 
Ik kan er wel uren over schrijven en denken. Net als de meeste moeders rond de verjaardag van hun kind.

We hebben al vele, mooie en onbezorgde jaren gekend en ook elkaar diep in de ogen moeten kijken in pittige tijden. Muziek was toen de manier om alles een plaats te geven. Samen muziek maken, is helend en krachtig.

Hoe heerlijk is het dan om een kaartje kopen voor alweer een verjaardag. In het vertrouwen, dat er nog vele komen. Dat is een rijke actie, die ik zo afrond met het schrijven, adresseren, frankeren en posten van het kaartje.

Een kaartje mét pittige muziek, al is het dan in de vorm van een cover. 

Foto Helma Ketelaar

Vóór je met je bands jullie eigen nummers speelden, was dit een van de covers uit jullie repertoire. Me daardoor extra bekend.


Afgelopen zaterdag hebben we met je vriendin een hele mooie dag beleefd. Ook daar was weer muziek. Een prachtig Frans barok concert wat zomaar op ons pad kwam. 

We hebben die dag met elkaar van de korte veertochtjes over de Lek, de cultuur, de muziek, het wandelen, de omgeving en ons contact genoten.

Zo simpel en zo mooi kan leven zijn. 

Zo simpel, zo mooi en zo waardevol

Mag leven soms zijn.

 

Foto Helma Ketelaar