Diep geraakt, tot tranen geroerd door "Hoe Kijkt Autisme"

Vandaag heb ik een groot cadeau gekregen. Zelf gemaakt door mijn 1.92 meter "kleine" broertje. Ik heb het cadeau de afgelopen tijd op internet langzaam zien ontstaan en vandaag mocht ik bij de opening het cadeau voor mijn gevoel "uitpakken".
Het cadeau? De fototentoonstelling van mijn broer Ivo Ketelaar: "Hoe kijkt autisme".

Mijn broer Ivo fotografeert voor mijn gevoel al zijn hele leven en ik wist wel, dat hij er sinds een aantal jaren weer actiever mee bezig was.

Een paar maanden geleden las ik, dat hij aan de expositie "Hoe Kijkt Autisme" werkte. Sinds een jaar of vier weet ik, dat Ivo zelf het syndroom van Asperger (een vorm van autisme) heeft. Daar hebben we wel eens over gesproken. Ik probeer me daar dan wel een beeld van te vormen. Dat blijkt toch lastiger dan ik dacht, weet ik nu.

Vandaag is me heel veel duidelijk geworden door het prachtige, mij diep rakende werk van mijn broer Ivo. De opening begon iets te vroeg, dus ik was nog niet binnen of ik hoorde mijn broer zijn tentoonstelling toelichten.

Hij sprak over zijn passie om duidelijk te maken hoe een autist zich soms voelt. Door samenwerking met de gemeente 's-Hertogenbosch en gesteund door onder meer zijn fotografie leraar en mede cursusgenoten is dit mooie werk ontstaan.
Ivo toonde op 1 april, geen grap, als sneak preview zijn eerste proefprint van de foto-expositie "Hoe Kijkt Autisme". Een foto met rakend onderschrift. Dat kenmerkt alle foto's van de expositie en maakt ook dat ze binnenkomen.

Nadat ik dit sneak preview gezien had, was ik wel echt nieuwsgierig geworden. Dus ik was blij, dat vandaag vandaag was en ik het werk eindelijk helemaal kon gaan zien. Nou, ja... zien.

Ik liep na de woorden van Ivo met de Franse vriendin van mijn zoon naar boven om het werk te bekijken. Haar Nederlands is al steeds beter, maar om de finesses van de onderschriften te begrijpen was er hier en daar een extra toelichting welkom. Daardoor keek ik nog beter dan ik anders al had gekeken naar de foto's en de onderschriften. Door het deels vertalen en nader toelichten kwam de expositie nog dieper binnen. Gevoed door de genen van mijn oude vader schoot ik meerdere malen vol, terwijl ik langs de foto's en de bijschriften liep.

Ivo, man, wat kwam dat binnen. Wat leerde ik je vanmiddag eindelijk echt kennen. Hoeveel onbegrip werd duidelijk! Ik ben altijd al gek op je, maar je geeft me nu de kans om je echt te begrijpen. Ik heb het je ook niet met droge ogen kunnen vertellen. Maar ja, jij hebt dezelfde vader, dus dat kennen we van elkaar.

Diep uit mijn hart heb ik het volgende aan je geschreven in je expositieboek:

"Hoe Kijkt Autisme" is naar mijn mening een foto-expositie, die rakend werkt om 

als autist begrepen te worden

en als niet- autist de autist te (gaan) begrijpen.

Bekijk de expositie tot 23 juni as. in Perron-3 te Rosmalen.

Openingstijden vind je op Hoe Kijkt Autisme
Ivo, super bedankt voor dit heldere, diep rakende beeld van autisme,

waardevol voor mij en vele anderen.